Toen mijn vriend en ik begonnen met “daten” (groot woord, want we zaten bij elkaar in de klas) was er niet zoiets als Tinder. Volgens mij bestond de smartphone nog niet eens! Als we al digitaal communiceerden, dan was dat via MSN, waar ik in het begin vooral zijn aandacht probeerde te trekken door een paar keer on- en offline te gaan (als iemand van je contactlijst online kwam dan schoot er namelijk met veel bombarie en geluid een pop-up tevoorschijn, rechtsonder in je scherm). Het klinkt misschien absurd, zeker als je van een andere generatie bent en nog nooit van MSN hebt gehoord, maar hey, het heeft gewerkt! Inmiddels zijn we ruim dertien jaar verder en hebben we het nog altijd heel gezellig.
Alles bij elkaar opgeteld zorgt het er voor dat ik dus niet kan zeggen dat ik zelf veel ervaring heb met modern dating. Goed, ik ken uiteraard wel verhalen van vriendinnen en vriendinnen en ik scroll ook heel wat op twitter, dus helemaal onbekend ben ik er niet mee, maar een ervaringsdeskundige? Nee, dat ben ik niet. Toch heb ik het boek Ghosts van Dolly Alderton met veel plezier gelezen.
Anders dan de titel misschien doet vermoeden gaat Ghosts namelijk lang niet alleen over ghosting, maar heeft het veel meer lagen. Naast de liefdesrelatie spelen de andere relaties in Nina’s leven in dit boek een grote rol. Die met haar ouders en haar vriendinnen zijn minstens zo belangrijk. Hoe is het om je vader te verliezen aan dementie? En hoe ga je om met het verdriet van je moeder? En dan hebben we het nog niet gehad over je beste vriendin, met wie het contact steeds meer onder spanning komt te staan, omdat jullie levens flink van elkaar verschillen. Nina probeert continu de balans te vinden, maar simpel is het niet. Al met al zou ik zeggen dat die stukken in het boek me veel meer zijn bijgebleven. Max was slechts op bezoek.
“I’m fascinated with memory and how much it forms our relationships and the way we love each other. And weirdly, I think dementia teaches us a lot about identity, about what makes us who we are.” – Dolly Alderton in dit interview
Dat Alderton al jaren als columnist voor The Sunday Times schrijft over liefde en relaties, zie je trouwens ook duidelijk terug in het verhaal. De personages vond ik levensecht en de relaties en dialogen heel geloofwaardig en genuanceerd. Ze weet het leven van de moderne vrouw goed te vatten. Dat durf zelfs ik, iemand zonder Tinder ervaring, te concluderen. Ik vond het een fijn boek!
Heb jij het al gelezen, en zo ja, wat vond jij er van?
Liefs,
Ash
Nog niet gelezen maar ik ga ‘m op mijn lijstje zetten!
En oja MSN! En Netlog. Ken je dat? Was dat in Nederland ook een ding? Mijn vriend en ik zaten ook in de klas bij elkaar dus hier ook 0,0 ervaring met Tinder enzo. Daar ben ik wel blij om (vind het ook allemaal maar eng), ik denk niet dat ik snel een vriend zou vinden als ik nu single zou zijn :p
Netlog ken ik wel, maar eerlijk gezegd was ik er zelf nooit lid van. Was dat ook een chatservice? Ik ben stiekem ook wel blij om niet single te zijn in deze Tindermaatschappij… ik vind het stoer van al die mensen die toch steeds weer de sprong wagen!
Nee, nog niet gelezen, maar klinkt goed!