Dit boek deed me een beetje denken aan het boek Rebecca van Daphne Du Maurier, maar in plaats van dat de andere vrouw dood is, woont ze in Noorwegen en kun je haar eeuwig blijven stalken via social media. Als je bovenstaande samenvatting leest, dan klinkt het niet als een heel gezellig verhaal, maar toch vond ik dit boek best wel grappig. Johanna Frid schrijft heel scherp en haar humor is vrij droog. Wat ik ook leuk vond waren alle verwijzingen naar de Scandinavische cultuur en de onderlinge rivaliteit tussen de landen. Veel herkende ik van mijn tijd in Zweden. Het was fijn om weer even terug te zijn, al was het maar via een boek.
Cijfer: 3/5
Dit vond ik een heerlijk boek! Literair geen hoogstandje, maar soms zit ik daar ook helemaal niet op te wachten. Het behandelt alle grote vraagstukken in het leven van de moderne vrouw, zonder ook maar op enig moment veroordelend te zijn. Ik vond de personages allemaal leuk en geloofwaardig, situaties herkenbaar en het las lekker weg. Gewoon, een hele fijne roman. Als de synopsis je al aanspreekt, zet het dan zeker op je lijstje!
Cijfer: 4/5
Dit boek kwam ik tegen op mijn werk en ik herkende het direct aan de leuke kaft die ik al eerder op de instagramaccount van uitgeverij van Blossom Books voorbij had zien komen. Ik lees niet heel vaak Young Adult (niet dat ik er iets tegen heb; het komt er gewoon niet zo vaak van) en ik ben blij dat ik deze toch heb meegenomen, want de inhoud bleek net zo leuk als de kaft. Zelf ben ik allang geen zeventien meer, maar ik vond het heerlijk om te lezen over hoe Olivia bij haar opa en oma gaat logeren op het Drenthse platteland en haar zomer daar doorbrengt. Het deed mij denken aan mijn zomers bij mijn opa en oma in Zeeuws Vlaanderen, waar ze ook zo hun eigen gebruiken en taaltje hebben. Olivia’s twijfels met betrekking tot studie en het maken van belangrijke keuzes vond ik ook heel herkenbaar en het “advies” wat Rianne Robben (indirect) daarop geeft vond ik top. Dat het ook nog eens een heel divers boek is, met de aandacht voor LGBTQ+ mensen en -relaties, maakt dit een roman die ik met heel veel plezier zal aanraden bij jongeren (en wellicht ooit mijn eigen kinderen- maar dat is wel erg voorbarig, haha).
Cijfer: 4/5
Over het vorige boek van Yaa Gyasi dat ik las (Homegoing) was ik heel erg enthousiast. Soms zijn er van die boeken die de hype niet waarmaken, maar Homegong stelde absoluut niet teleur. Ik keek daarom ook erg uit naar Gyasi’s nieuwste roman: Transcendent Kingdom (of in het Nederlands: Verheven Koninkrijk). Het voelt echter niet helemaal eerlijk om dit boek met Homegoing te vergelijken. Ja, er zijn overkoepelende thema’s (je zou dit boek als een soort voortborduursel kunnen zien op de laatste hoofdstukken van Homegoing over de huidige generaties), maar verder zit het totaal anders in elkaar. Als ik het boek opzichzelfstaand zou beoordelen dan krijgt het van mij een 3,5. De schrijfstijl van Yaa Gyasi is heel fijn (ik heb trouwens de vertaling gelezen), de thema’s zijn interessant en verhaal zit gewoon goed in elkaar. Als ik het wel vergelijk, tja, dan moet ik toch eerlijk zeggen dat ik Homegoing beter vond. Het raakte me simpelweg een stuk meer. Dat is tegelijk een heel groot compliment, want Verheven Koninkrijk is Γ³Γ³k een goed boek, maar Homegoing was gewoon nΓ³g beter. Het is moeilijk om zo’n prachtig debuut te moeten evenaren.
Cijfer: 3,5/5

Heb jij één van deze titels al gelezen? Zo ja, dan ben ik benieuwd wat jij er van vond. Alle drie de boeken (afgezien van Olive) leende ik trouwens uit de bibliotheek. Ben jij al lid? Ik verbaas me echt over het grote aanbod dat ze hebben. En wist je dat je ook altijd een boek bij je bibliotheek kunt aanvragen?
Ik hoop dat er iets voor je tussenzit. β₯
Liefs,
Ash
Nog geen van deze vier boeken gelezen, maar ze klinken allemaal interessant dus ik ga snel eens kijken in mijn bieb!