Vorige week vrijdag (note: ok, inmiddels twee weken geleden, want ik kreeg deze post maar niet af) had ik een dagje vrij genomen en besloot ik dat het tijd was voor een zogenaamde “spionnen dag”. Die term heb ik niet zelf verzonnen, maar haalde ik uit een filmpje van Leena Norms. Het filmpje ging over self care en daarin gaf ze onder andere de tip om af en toe een “spy hour” te nemen. Gewoon, een uurtje voor jezelf, waarin niemand weet waar je bent, niemand je kan storen, en je iets gaat doen waar je zelf zin in hebt. Dat kan een kopje koffie halen zijn, of een museumbezoek, een boek lezen op een bankje in het park… Kortom, wat je maar wilt. Ik had de luxe dat ik een hele dag kon “spionnen”!

‘s Ochtends begon mijn dag met een kop earl grey thee (met een beetje havermelk) op bed. Heerlijk luxe, vind ik dat, als je wekker een keertje niet vroeg gaat en rustig wakker kunt worden.

Van tevoren wist ik niet zo goed wat ik met mijn vrije dag wilde doen. Het enige wat ik zeker wist was dat ik een beetje wilde uitrusten, want ik was aardig moe. En onder geen enkel beding mocht ik ook maar iets van werk doen of zelfs maar mijn e-mail checken.

Toen ik voor mijn douche het raam opzette rook het zo heerlijk buiten. Ik wist direct wat ik zou gaan doen: op mijn fiets springen en kijken of er nog bramen te plukken waren.

Het was zo’n stille vredige ochtend. Na mijn fietstocht ben ik twee uur lang niemand tegengekomen. De eerste honderd meter zag ik alleen maar verdroogde bramen of lege struiken, maar uiteindelijk vond ik de jackpot.

Na een uurtje in alle rust wandelen en plukken had ik ongeveer 500 gram aan bramen. Meer dan genoeg voor twee potjes jam. Ik was blij met de bramen, maar ook vooral met de rust. Het was een fantastisch idee om op de fiets te springen en van de frisse herfstochtend te genieten.

Het was zulk lekker weer dat ik ook nog even richting de zee gefietst ben. Geen slecht uitzicht, om even wat te drinken en eten.

Bij thuiskomst voelde ik me top. Ik was zo blij dat ik een dagje vrij had geregeld en naar buiten was gegaan. Ik weet dat het een geprivilegieerde situatie is (niet iedereen kan zomaar vrij nemen natuurlijk), maar ik was toch een beetje trots op mezelf dat ik mezelf de vraag had gesteld van wat ik op dat moment even nodig had én dat ik naar mezelf geluisterd had.

Ik zette een lekkere kop koffie. Décafe, want van cafeïne voel ik me nooit zo fijn. (Ooit in een cafeetje heeft de serveerster min of meer gezegd dat dat tussen mijn oren zit, maar het is echt zo. Kan het ook niet helpen).

Toen ging opeens de deurbel! Ik verwachtte eigenlijk niets, dus het was een verrassing dat mijn pakketje al was aangekomen. Het was de poster “Women for Equality”. Een YouTuber die ik volg had deze samen met een vriendin ontworpen en de gehele opbrengst ging naar een goed doel, dus het leek me leuk om er eentje te bestellen. Hij hangt inmiddels in de gang.

Een plaatje van de boekenkast. Ik ben op zoek naar een mooie plant voor in de hoek naast de bank. Het is helaas nogal een donkere hoek, dus het moet een plant zijn die niet teveel zonlicht nodig heeft. Heeft iemand een goede tip? Ik heb al even gegoogeld, dus ik denk dat ik gewoon eens naar het tuincentrum moet gaan met een lijstje. Maar mochten jullie een mooie plant weten dan is de tip altijd welkom!

‘s Middags besloot ik lekker op bed te gaan lezen. Had ik zin in.

De dag sloot ik af met een fijne boswandeling. Het wordt ‘s avonds nu al veel sneller donker, dus we moeten een stuk vroeger gaan lopen als we nog naar het bos willen.

Officieel geen onderdeel meer van mijn spyday, maar ik wilde het toch even laten zien: de herfstbladeren! De volgende ochtend ging ik even een half potje bramenjam naar m’n moeder brengen.

‘S middags sprongen we op de fiets richting de duinen en het bos.

Soms, als ik heel gestresst ben (of veel last heb van m’n angstklachten), dan voelt het alsof het nooit meer minder wordt. Dat is gelukkig nooit waar, maar ja, op dat moment he… Gelukkig weet ik tegenwoordig wel steeds beter hoe ik ermee om kan gaan. Het tempo verlagen en even goed luisteren naar waar ik behoefte aan had hielp me echt om me beter te voelen.

Ik wil jullie trouwens bedanken voor de lieve berichten op mijn vorige post! Ik had echt niet verwacht dat er nog zoveel mensen zouden meelezen. En wat leuk dat jullie zo nieuwsgierig zijn naar mijn werk. Ik zal eens nadenken over hoe ik daar wat over kan vertellen! :)

Fijn week! x