Een paar dagen geleden kwam er een filmpje voorbij op Instagram waarin ik (voordat ik kon wegscrollen) een influencer nog snel een tip kon horen geven: “don’t just show off, but think about how you can add value”. Ok, dat is dus wel een gewetensvraag. Als ik iemand anders ook even een fijn vakantiegevoel kan geven, of misschien kan inspireren om zelf een Zweeds avontuur aan te gaan, telt dat dan ook als adding value? Of is dit juist het schoolvoorbeeld van “showing off”? (Is mijn hele blog dat eigenlijk niet?!) . Ach, wat maakt het ook allemaal uit. Dit is een online dagboekje en als je nieuwsgierig bent naar (een deel van) mijn vakantiefoto’s, dan nodig ik je bij deze graag uit om mee te kijken. Laten we er niet te moeilijk over doen. Lord knows, between the pandemic and all of the climate stuff, we could all use some fun.

Twee weken geleden huurden we een huisje in de Zweedse bossen. Normaal gaan we voor wat ouderwetsere uitvoeringen (meer Pippi Langkous dan Vakantiehuis van Villain in Zweedse Crimi op Netflix, zeg maar), maar tijdens het boeken kwamen we deze tegen en allebei hadden ze zoiets van: het ziet er mooi uit, laten we maar gewoon iets boeken, WHO CARES. (Ik weet hoe verwend dit klinkt trouwens) (we waren moe). We waren heel blij met onze keus, want het huisje bleek heel gezellig en knus en ook nog eens op een perfecte plaats te staan: in het bos, maar ook maar een paar minuutjes lopen van het strand.

Hup, zo van het bos, stond je opeens op het strand.

En er was ook een zee, kijk maar. Het was deze week Volle Maan dus we op heldere avonden konden we ook nog een strandwandeling maken voor het slapengaan. Heerlijk. Ik word altijd zo blij (en kalm) van het geluid van de zee.

De eerste dag besloten we een supermarkt te zoeken en tijdens onze rit brak opeens de zon door, dus stopten we onderweg ook nog even bij Kåsaberga, waar deze stenen (Ales Stenar) te zien waren.

Met prachtig uitzicht over de zee.

Beneden in de baai lag nog een kleine haven, waar ook een visrestaurant te vinden was. Wij hadden al andere eetplannen, maar het zag er erg lekker uit, dus mocht je eens in de buurt zijn… check it out.

Ik kan niet langs zulke schattige huisjes (en deuren) lopen zonder er een foto van te maken.

De rest van de week hebben we gevuld met boswandelingen, strandwandelingen, boeken lezen, Netflixen, lekker eten, een klein beetje winkelen, bezoeken aan dorpjes en een bezoek aan zowel Ystad als Malmö. Het weer was nogal druilerig, maar af en toe hadden we geluk dat de zon even doorbrak. Heel erg vond ik het niet eens, want de sfeer was heerlijk herfstig (en het is maar water).

Herfst in Simrishamn.

In Tomelilla aten we bij café Smakbruket de heerlijkste dagens lunch: zalm en aardappel in een tomatensaus met aioli, dille en croutons. Dit was HEMELS.

We hebben de week ook veel tijd in de auto doorgebracht, maar dat was met deze mooie uitzichten echt geen straf. Het herfstlandschap was prachtig.

Zon in Ystad!

Kopje koffie to go voor tijdens het wandelen.

Soms dan blader ik achteraf door mijn foto’s en dan denk ik: waarom heb ik hier in hemelsnaam een foto van gemaakt? Maar hier snap ik het wel, want deze boom bij onze parkeerplaats was zó mooi oranje.

En dit was tijdens ons bezoek aan Malmö. Toen we hier liepen moest ik even denken aan de keer dat ik er in 2012 was, toen ik een semester in Lund studeerde. Toen maakten we er deze foto’s:

(Herken je de achtergrond?)

Kleine Ashley (ik was hier 21)

Maar in 2012 had ik de bibliotheek nog niet gezien! Dus daar gingen we natuurlijk even naartoe.

Echt een gaaf gebouw! Ik moest er ook nog even een opdracht doen voor de cursus die ik op dit moment volg voor mijn werk, dus dat kwam mooi uit.

Na lekker gewandeld te hebben (en een beetje te hebben gewinkeld), doken we aan het eind van de dag nog een cafeetje in, waar blijkbaar alles “raw” was. De thee (en koffie) was goed, net zoals het taartje, dus ik vond het prima.

(En ze hadden leuke mokken- sorry, mijn taartje was al op).

Herfst in Malmö!

Op zaterdagochtend reden we weer terug naar huis. Deze foto maakte ik vlak voordat we weer de auto instapten. Wel met pijn in het hart hoor, want ik was toch echt een beetje verknocht geraakt aan het huisje. Het was “maar” een week, maar het voelde als een echte vakantie. En het was SUPERfijn om weer even in Zweden te zijn.

Ok, ‘showing off’ is weer klaar.

Liefs,
Ash